میلاد حضرت اباعبدالله الحسین(ع)
حضرت ابا عبداله الحسین (علیهم السلام) پیشوای معصوم از خاندان پاک رسول خدا (ص) و دومین نواده ی پیامبر اسلام (ص ) یکی از دو سرور جوانان بهشت و یکی از دو گن بن علی بن ابیطالبل خوشبوی محمد مصطفی و یکی از پنج تن آل عبا سالار شهیدان و فرزند فاطمه زهرا سلام اله علیها می باشد.
در سوم شعبان از مادر زاده شد که برخی آنرا پنجم ذکر کرده اند. سال تولد امام (ع ) را سوم و یا چهارم هجرت نقل نموده اند.
عده ای زاد روز امام را در اواخر ماه ربیع الاول و گروهی پنجم جمادی الاول داشته اند اما نظر مشهور همان است که ذکر شد.
گفته اند مدت حمل امام حسین (ع ) شش ماه بوده و فاصله بین ولادت امام حسن مجتبی طهر بوده است و کمترین فاصله بین میلاد دو برادر همان ده ماه وبیست روز است. اماحاکم درمستدرک به نقل از محمد بن اسحق ثقفی می نویسد که بین زاده شد ن این دو برادر یکسال و ده ماه فاصله افتاده است.
در هر حال فاطمه (س ) پسر دوم خود را به دنیا آورد مژده ولادتش را به پیامبر (ص ) دادند. این مولود را نزد خویش بردند حضرت در گوش راست ایشان اذان و در گوش چپ ایشان اقامه خواندند و در روز هفتم او را حسین نامیدند. برای او گوسفندی را عقیقه کرد وبه دختر خویش گفتند که هموزن موهای تراشیده ی او نقره صدقه بدهد. همانگونه که در مورد برادر بزرگترش این کارها را انجام دادند.
در روایتی از امام باقر او از پدرانش تا امیرالمومنین آمده است که پیامبر معظم اسلام برای حسین بن علی گوسفند را عقیقه کرده و به دختر خویش دستور دادند که موی سرش را تراشیده هموزن آن نقره صدقه دهد و چون موی سر را وزن کردند برابر یک درهم بود.
